গৰম দিনত নানা ধৰণৰ শাৰীৰিক অস্বস্তি হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে। অলপ পৰিশ্ৰমতে ভাগৰ অনুভৱ হয় । শৰীৰত দুৰ্বলতা আহে । ভোক কম হয়। এনে বহুতো শাৰীৰিক সমস্যা গৰমৰ দিনত জন্ম হয়। কিন্তু গৰম দিনত এনে কিয় হয়? ইয়াৰ প্ৰতিকাৰ কি?
ভাগৰুৱা হোৱা
উচ্চ তাপত শৰীৰত মেলাটনিন উৎপাদন কমি যায়। শৰীৰৰ বাবে মেলাটনিন অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। যদি ইয়াৰ মাত্ৰা কমি যায় তেন্তে শৰীৰে অধিক ভাগৰুৱা অনুভৱ কৰে। ইয়াৰ এটা কাৰণ হ’ল গৰমত শৰীৰক শীতল কৰি ৰাখিবলৈ ঘামৰ প্ৰয়োজন। তেনে কৰিবলৈ শৰীৰে বহুত কষ্টৰ প্ৰয়োজন হয়। গতিকে শৰীৰটো সোনকালে ভাগৰুৱা হৈ পৰে। ভাগৰ কম কৰিবলৈ ওলাই যাওঁতে ছাতি এটা লওক। ছানগ্লাছ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে।
টোপনি কম
যেতিয়া শৰীৰত মেলাটনিনৰ উৎপাদন কমি যায় তেতিয়া টোপনি কম হয়। গ্ৰীষ্মৰ দিনবোৰ দীঘলীয়া। সন্ধিয়াৰ পিছত বতৰৰ পৰিৱৰ্তনৰ লগত খাপ খুৱাবলৈ শৰীৰৰ গতিও লেহেমীয়া হয়। গতিকে বহু সময়ত ৰাতি শুবলৈ যাওতে দেৰি হয়। ইয়াৰ বাহিৰেও বহুতে ৰাতিৰ আহাৰ দেৰিকৈ খায়। তেনে ক্ষেত্ৰত সমস্যা বাঢ়ি যায়। টোপনিৰ কমেও দুঘণ্টা আগতে ৰাতিৰ আহাৰ খাওক। শুই থকাৰ সময়ত ফোন বা আন কোনো গেজেট লৈ নাযাব।
শৰীৰত পানীৰ অভাৱ
অত্যধিক ঘমাৰ ফলত সকলো পানী শৰীৰৰ পৰা ওলাই যায়। ইয়াৰ ফলত পেটৰ সমস্যাও হয়। কোষ্ঠকাঠিন্যৰ ফলত বহু লোকৰ পেট ফুলি উঠে। এই অস্বস্তিকৰ পৰিস্থিতিৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ একমাত্ৰ উপায় হ’ল প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানী খোৱা। ঘৰলৈ উভতি অহাৰ পিছত বেলৰ চৰবত অথবা ডাবৰ পানী খাব পাৰে। ডিহাইড্ৰেচনৰ পৰা মুক্তি আৰু শৰীৰ শীতল কৰি ৰাখিবলৈ এইবোৰ অতি উপযোগী। কিন্তু বেছি সমস্যা হ’লে অ’আৰএছ খাব পাৰে।
