সদগুৰু জাগ্গী বাসুদেৱে দেশৰ আগশাৰীৰ সংবাদ প্ৰতিষ্ঠান এ এন আইৰ সৈতে হোৱা এক বিশেষ সাক্ষাৎকাৰত বিশ্বৰ আগত ভাৰতৰ ভাবমূৰ্তি দাঙি ধৰাৰ লগতে আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ লগতে আন ঠাইত বন্দুকৰ হিংসা, কোভিড-১৯ মহামাৰী, ধৰ্মীয় অসহিষ্ণুতাৰ উপৰিও ঈশা ফাউণ্ডেচনৰ পুঁজিৰ বিষয়েও মত প্ৰকাশ কৰে । আধ্যাত্মিক নেতাজনে অকলে তেওঁৰ ‘মাটি বচাওক’ শীৰ্ষক অভিযানৰ অংশ হিচাপে ২৭ খন দেশত ৩০,০০০ কিলোমিটাৰ মটৰচাইকেল যাত্ৰা সম্পন্ন কৰাৰ পিছত শেহতীয়াকৈ ভাৰতত উপস্থিত হয়।
‘ঈশা ফাউণ্ডেশ্যন’ৰ প্ৰতিষ্ঠাপক সদগুৰু জাগ্গী বাসুদেৱে সংবাদ মাধ্যমটোৰ সাক্ষাৎকাৰ অনু্ষ্ঠানৰ যোগেদি সমগ্ৰ বিশ্বৰ আগত ভাৰতবৰ্ষৰ ভাবমূৰ্তি দাঙি ধৰি এই কথা কয় যে, ভাৰতত ধৰ্মীয় অসহিষ্ণুতাৰ বিষয়টো অতিৰঞ্জিত কৰা হৈছে আৰু উল্লেখ কৰা হৈছে যে যোৱা এটা দশক দেশ বৃহৎ সাম্প্ৰদায়িক হিংসাৰ পৰা মুক্ত আছিল।
ভাৰতত বৰ্ধিত ধৰ্মীয় অসহিষ্ণুতাৰ দাবীসন্দৰ্ভত সদগুৰুৱে কয় যে,”মই ভাবো আমি বস্তুবোৰ অলপ অতিৰঞ্জিত কৰাৰ প্ৰৱণতা ৰাখোঁ। হয়, কিছুমান বিষয় আছে যিবোৰ বতৰ্কলৈ অহাৰ ক্ষেত্ৰত দূৰদৰ্শন চেনেলবোৰে উৎসাহ যোগায়। আপুনি ইয়াক ৰাস্তাৰ কোনো ঠাইত দেখা নাই” ।তেওঁ লগতে কয়, “আপুনি দিল্লী বা দেশৰ যিকোনো গাওঁ পাৰ হৈ খোজ কাঢ়ে, ইয়াত তেনে কোনো অসহিষ্ণুতা বা এনে ধৰণৰ হিংসা বা একো নাই।” লগতে হিংসাত জড়িত লোকসকলৰ বিৰুদ্ধে ব্যৱস্থা লোৱাৰ পোষকতা কৰি তেওঁ এইটো উল্লেখ কৰে যে টিভি ষ্টুডিঅ’বোৰত ধৰ্মীয় বিষয়বোৰ আলোচনাৰ যোগেদি “অতিৰঞ্জিত” কৰা হয়।
আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ বিষয়ে তেওঁ কয় যে,আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰত বন্দুকৰ দৌৰাত্ম্য যুৱকসকলৰ মানসিক স্বাস্থ্যৰ সৈতে সম্পৰ্কিত আছিল। সংবাদ সংস্থাটোৰ সৈতে বাৰ্তালাপ কৰি তেওঁ কয় যে দূৰদৰ্শন অনুষ্ঠান, চলচ্চিত্ৰ আৰু ভিডিঅ’ গেমৰ সমলৰ বাবে আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰত হিংসাত্মক সংস্কৃতি বৃদ্ধি পাইছে।
কোভিড-১৯ মহামাৰীৰ বিষয়ে সোধাত তেওঁ বিশ্বক আকৰ্ষিত কৰা বিধ্বংসী সময়ত মৃত্যুৰ হাৰৰ সৈতে যুঁজিবলৈ পুষ্টিসমৃদ্ধ আহাৰৰ ভূমিকাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে।তেওঁ কয় যে এই মহামাৰী “মানুহৰ বাবে শাৰীৰিক, মানসিক আৰু আৱেগিকভাৱে নিজকে শক্তিশালী কৰাৰ এক উত্তম সুযোগ।”
“মই কোভিডক এনে ধৰণৰ গুৰুত্ব দিব নিবিচাৰো। মোৰ বাবে, কোভিড সময় অতি ভাল আছিল। এইটো দুৰ্ভাগ্যজনক যে কোভিড মহামাৰীৰ সময়ত ছয় মিলিয়নতকৈও অধিক লোকে প্ৰাণ হেৰুৱাইছিল। কিন্তু ইয়াৰ বাহিৰেও বাকী মানুহৰ বাবে নিজৰ সৈতে বুজাবুজি কৰা, মৃত্যুৰ সন্মুখীন হোৱা আৰু সকলো ধৰণে শাৰীৰিক, মানসিক আৰু আৱেগিকভাৱে নিজকে শক্তিশালী কৰাৰ এক ই উত্তম সুযোগ আছিল, বুলিও তেওঁ কয়।
আনহাতে ভাৰতৰ শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰি তেওঁ কয় যে ই “সকলো বস্তুৰ মিশ্ৰণ… কোনোবাই পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ বিষয়ে কথা পাতিবলৈ আৰম্ভ কৰে। তেতিয়াই কোনোবাই সাহিত্যৰ কথা কয় আৰু তেতিয়াই আকৌ জীৱবিজ্ঞানৰ ল’ৰাটো আহে। প্ৰতি ৪৫ মিনিটত – এইটো চাৰ্কাচ, শিক্ষা নহয়… এই মুহূৰ্তত প্ৰচেষ্টা, পৰিৱৰ্তন কৰা হৈছে কিন্তু চৰকাৰে ইয়াক কাৰ্যকৰী কৰিব পাৰে বুলি নাভাবে”।
