শাওণৰ সোমবাৰে উকা হৈ ৰৈছে শিৱসাগৰৰ শিৱদ’ল প্ৰাংগণ

বৰৰজা ফুলেশ্বৰী কুঁৱৰীয়ে নিৰ্মাণ কৰা শিৱসাগৰৰ শিৱদ’ল শ শ বছৰ ধৰি ভক্তসকলৰ বাবে বিশ্বাস আৰু আৰাধনাৰ অনন্য থলীৰূপে পৰিগণিত হৈ আহিছে। সকলো সময়তে সকলো ঠাইৰে ভক্তসকলে শিৱদ’ল প্ৰাংগণ উপচাই ৰাখে।

শিৱদ’ললৈ সকলো সময়তে ভক্তৰ আহযাহ। তথাপি শিৱৰাত্ৰী, শাওণৰ সোমবাৰ বা তেনে ধৰণৰ বিশেষ দিনবোৰলৈ ভক্তসকলে যেন অধীৰ আগ্ৰহেৰে অপেক্ষা কৰে। স্থানীয় ৰাইজৰ বাবেও এই দিনবোৰ অতি অপেক্ষাৰ।

ঐতিহ্য, ভক্তি আৰু সাংস্কৃতিক সমন্বয়ৰ বাৰ্তা কঢ়িওৱা শিৱদ’ল প্ৰাংগণ আজি উকা। ক’ভিড আক্ৰান্ত পৃথিৱীত ভগৱানেও যেন কিছুদিনৰ বিৰতি লৈছে ! 

মহাদেৱৰ আৱিৰ্ভাৱৰ মাহৰূপে শাওণ মাহ শিৱভক্তসকলৰ বাবে এক পবিত্ৰ মাহ। যাৰ প্ৰেক্ষাপটত শাওণৰ প্ৰতিটো সোমবাৰে ভক্তসকলে ব’ল ব’ম কাৰ্যসূচী ৰূপায়ণ কৰে। দেওবাৰে পুৱতি নিশা পবিত্ৰ আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি জ্ঞান কৰা নদী সংগমৰ পৰা পানী উঠাই পদব্ৰজে বিশেষ শিৱ মন্দিৰত অৰ্পণ কৰা হয়। 

কথিত আছে সমুদ্ৰ মন্থনত বাহিৰ হোৱা হলাহল পাণ কৰি যন্ত্ৰণাত চটফটাই থকা মহাদেৱৰ গাত তেঁওৰ অন্যতম ভক্ত ৰাৱণে গংগা নদীৰ পানী আনি ঢালিছিল। তাৰ পিছতেই যন্ত্ৰণাৰ উপশম ঘটিছিল মহাদেৱৰ। 
লোকবিশ্বাস অনুসৰি তেতিয়াৰ পৰাই শিৱ ভক্তসকলে শাওণ মাহত গংগা অথবা আন পবিত্ৰ মান্য নদীৰ পানী আনি শিৱ মন্দিৰৰ শিৱ লিংগত অৰ্পণ কৰি আহিছে। 

শিৱসাগৰৰ ঐতিহাসিক শিৱদ’লক কেন্দ্ৰ কৰি বহু বছৰ ধৰি ভক্তসকলে এই ব’ল ব’ম কাৰ্যসূচী পালন কৰি আহিছে। শিৱসাগৰ নগৰৰ পৰা প্ৰায় ১৫ কিলোমিটাৰ দূৰত অৱস্থিত গংগা নদীৰ মূল উৎস ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদ আৰু দিচাং নদীৰ সংগমস্থলৰ পৰা পানী তুলি আনি ভক্তসকলে শিৱদ’লত অৰ্পণ কৰে।

প্ৰিয় ভগৱানক ভক্তি অৰ্ঘ্য যাচিব নোৱাৰি শিৱসাগৰৰ ভক্তপ্ৰাণ ৰাইজৰ মন সেমেকি উঠিছে। বহু বছৰ ধৰি ব’ল ব’মত অংশগ্ৰহণ কৰা শিৱসাগৰ চহৰৰ অনন্ত কলিতাই কয়, জন্মৰ পৰাই শিৱদ’লৰ প্ৰতি প্ৰতিজন শিৱসাগৰীয়াৰে বুজাব নোৱাৰা টান থাকে। দুটা বছৰ ক’ভিড মহামাৰীৰ বাবে শিৱসাগৰৰ ৰাইজ বাবাক শ্ৰদ্ধা নিবেদন কৰাৰ পৰা বঞ্চিত হৈছে। আমি আশা কৰো বাবাই সকলোৰে মংগল কৰিব আৰু আমাক পুনৰ তেখেতক পূজা কৰাৰ সুযোগ দিব। 

আনহাতে শাওণৰ সোমবাৰে লোকে লোকাৰণ্য হৈ পৰা শিৱদ’ল প্ৰাংগণ এচাম মানুহৰ ভাত মোকলোৱাৰ থলীও হৈ পৰে। ভক্তবৃন্দই বিভিন্ন পূজাৰ সামগ্ৰীৰে শিৱ বাবাক সন্তুষ্ট কৰিব বিচাৰে। বিগত দুটা বছৰে বন্ধ হৈ থকা ভক্তি অনুষ্ঠানসমূহৰ বাবে এচামৰ ভাতমুঠি যোগাৰ কৰাও কষ্ট হৈছে। 

খগেন বৰুৱা নামৰ ২২-২৩ বছৰীয়া ল’ৰাজনে ক্ষোভেৰে ক’লে- দেউতাৰ পাছত মই ইয়াত ধূপ-ধূনা বিক্ৰী কৰি পৰিয়াল চলাও। ইমান বছৰে আমাৰ একো অসুবিধা হোৱা নাছিল। দ’লত পূজা-পাতল হৈয়েই থাকে আৰু ব’ল ব’ম বা শিৱৰাত্ৰীতটো ক’বই নালাগে। কিন্তু ২টা বছৰে সকলো শেষ কৰি আনিছে। জমা টকাকেইটাই আৰু কেইদিন চলিম? আমিতো ভাতমুঠি খাই আছো। কেইজনমানৰ অৱস্থা বৰ দুখলগা। 

ক’ভিডৰ বাবে আজি পৃথিৱী স্তদ্ধ। ভগৱানেও হয়তো কিছুদিনৰ বিৰতি লৈছে। শিৱসাগৰবাসীয়ে আশা কৰে ভাল দিনবোৰ সোনকালেই ঘূৰি আহক আৰু শিৱদ’ল পুনৰ ভক্তৰ খদমদমেৰে পৰিপূৰ্ণ হৈ পৰ